Monstrualny akcelerator cząstek w Kokonie Łabędzia
11 marca 2021
EurekAlert!: [https://www.eurekalert.org/emb_releases/2021-03/thni-amp031121.php]
Region Kokonu Łabędzia ze źródłem fotonów o energiach dochodzących do 100 TeV, pokrywającym się z młodą gromadą masywnych gwiazd Cygnus OB2. (Źródło: IFJ PAN / HAWC)
W samym sercu Łabędzia, jednego z najpiękniejszych gwiazdozbiorów letniego nieba, bije źródło cząstek promieniowania kosmicznego o dużych energiach: Kokon Łabędzia. Międzynarodowa grupa naukowców z obserwatorium HAWC zdobyła dowody wskazujące, że ta rozległa struktura astronomiczna jest najpotężniejszym z dotychczas poznanych naturalnych akceleratorów cząstek naszej galaktyki.
Spektakularnym odkryciem mogą się pochwalić naukowcy z międzynarodowego obserwatorium promieniowania kosmicznego HAWC (High-Altitude Water Cherenkov Gamma-Ray Observatory). Ulokowane na zboczach meksykańskiego wulkanu Sierra Negra, obserwatorium rejestruje cząstki i fotony o wielkich energiach, napływające z otchłani kosmosu. Na niebie półkuli północnej ich najjaśniejszym źródłem jest region Kokonu Łabędzia. W HAWC ustalono, że z Kokonu nadlatują fotony o energiach nawet kilkadziesiąt razy większych od rejestrowanych przez wcześniejsze detektory Fermi-LAT i ARGO. Fakt ten sugeruje, że Kokon Łabędzia jest najpotężniejszym z dotychczas zidentyfikowanych akceleratorów cząstek w Drodze Mlecznej. Wyniki badań, w których ważną rolę odegrali naukowcy z Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk (IFJ PAN) w Krakowie, zaprezentowano na łamach prestiżowego czasopisma „Nature Astronomy”.
„Odkrycie dokonane dzięki obserwatorium HAWC to istotny element trwającej od ponad stu lat naukowej
układanki, której celem jest rozszyfrowanie natury promieniowania kosmicznego, zwłaszcza
w zakresie cząstek o największych energiach występujących w naszej galaktyce
”, mówi dr
hab. Sabrina Casanova (IFJ PAN), inicjatorka najnowszej analizy danych z regionu Kokonu Łabędzia
i jej istotna współautorka.
Kokon Łabędzia, rozległa struktura astronomiczna o rozmiarach około 180 lat świetlnych, leży w odległości 4,6 tysiąca lat świetlnych od Słońca. Na naszym niebie znajdziemy go niemal dokładnie w centrum gwiazdozbioru Łabędzia, gdzie zajmuje obszar o szerokości kątowej zbliżonej do czterech tarcz Księżyca. To region intensywnego formowania się masywnych (i w konsekwencji krótko żyjących) gwiazd, z dwiema młodymi gromadami gwiezdnymi Cygnus OB2 i NGC 6910.
„Detektor HAWC ma większą czułość i rozdzielczość kątową od wcześniejszych urządzeń tego
typu. W ciągu 1343 dni obserwacji zarejestrowaliśmy za jego pomocą fotony promieniowania gamma
o energiach dochodzących nawet do stu teraelektronowoltów, nadlatujące z kierunku gromady
Cygnus OB2. Co mogło być źródłem tak wysokoenergetycznego promieniowania?
”, zastanawia się
dr Casanova.
Z najnowszej analizy promieniowania gamma docierającego do Ziemi z Kokonu Łabędzia wyłania się ciekawy obraz zjawisk o złożonej, wieloetapowej naturze. Źródłem wysokoenergetycznego promieniowania kosmicznego zwykle są pozostałości supernowych, w tym pulsary. Protony bądź elektrony nie mają tu jednak wystarczająco dużo czasu, by rozpędzić się do energii kinetycznej sięgającej aż kilkuset teraelektronowoltów. Mogą jednak trafić do wnętrza młodej gromady masywnych gwiazd. Tutaj turbulencje oddziałujących ze sobą potężnych wiatrów gwiazdowych mogą przyspieszać cząstki przez miliony lat. Niektóre z tych cząstek mają wówczas szanse zyskać energie sięgające petaelektronowoltów.
„Sytuacja jest jednak bardzo skomplikowana
”, zauważa dr Casanova i precyzuje: „Wewnątrz gromad
masywnych gwiazd niektóre cząstki mogą być przyspieszane przez miliony lat, czas porównywalny
z wiekiem samej gromady. Jednak im większa energia cząstek, tym krótszy staje się czas
ich przyspieszania. Cząstki z największymi energiami opuszczą gromadę zanim wyemitują fotony
gamma, które obserwujemy. Pojawia się więc pytanie, jakie jest maksimum energii, do której mogą
się rozpędzić cząstki w gromadzie gwiazd?
”.
Kluczowe pytanie dotyczy natury cząstek odpowiedzialnych za emisję wysokoenergetycznych fotonów, które zarejestrowano w obserwatorium HAWC. Gdyby źródłem fotonów były elektrony, ich energie musiałyby być kilkukrotnie większe od energii fotonów. Jeśli jednak źródłem były protony, ich energie musiałyby sięgać nawet petaelektronowolta. To wartość stukrotnie większa od energii zderzeń protonów w akceleratorze LHC.
„Nasza analiza nie przynosi jednoznacznego rozstrzygnięcia odnośnie do pochodzenia fotonów o
energiach sięgających 100 TeV. Wskazuje jednak na wyraźnego faworyta: protony o ekstremalnych
energiach, przyspieszane w zderzeniach wiatrów gwiazdowych, a następnie emitujące fotony
gamma w trakcie zderzeń z materią międzygwiazdową
”, mówi dr Casanova.
Jeśli przyszłe obserwacje potwierdzą obecną interpretację, gromada gwiazd Cygnus OB2 we wnętrzu Kokonu Łabędzia byłaby najpotężniejszym ze wszystkich dotychczas zidentyfikowanych akceleratorów naszej galaktyki.
[PDF]
Kontakt:
dr hab. Sabrina Casanova
Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk
tel. +48 12 662 8274
email: sabrina.casanova@ifj.edu.pl
Publikacje naukowe:
„HAWC observations of the acceleration of very-high energy cosmic rays in the Cygnus Cocoon”
The HAWC Collaboration;
Nature Astronomy, 2021;
DOI: https://doi.org/10.1038/s41550-021-01318-y
Materiały graficzne:
Region Kokonu Łabędzia ze źródłem fotonów o energiach dochodzących do 100 TeV, pokrywającym się z młodą gromadą masywnych gwiazd Cygnus OB2. (Źródło: IFJ PAN / HAWC)
Cygnus X, jeden z najbliższych i najjaśniejszych regionów formowania gwiazd w galaktyce (zaznaczony kolorem czerwonym), znajduje się w centrum Kokonu Łabędzia, rozległej struktury astronomicznej, zajmującej na ziemskim niebie obszar o kątowej szerokości czterech tarcz Księżyca. (Źródło: IFJ PAN / Stellarium)
Obserwatorium HAWC (High-Altitude Water Cherenkov Observatory) na zboczu meksykańskiego wulkanu Sierra Negra. (Źródło: HAWC Observatory)