Zdjęcia
Inflaton, hipotetyczna cząstka spoza Modelu Standardowego, był poszukiwany w rozpadach cząstek w Wielkim Zderzaczu Hadronów w CERN. Ilustracja przedstawia typowy rozpad rejestrowany przez detektory eksperymentu LHCb. (Źródło: LHCb Collaboration, CERN)
Fragmenty skrajnie gorącej materii, wytworzonej w zderzeniu ciężkich jąder atomowych w akceleratorze SPS w europejskim ośrodku CERN, oddalają się od siebie z dużymi prędkościami formując smugi wzdłuż kierunku zderzenia. (Źródło: IFJ PAN, Iwona Sputowska)
Niezwykle rzadki rozpad mezonu pięknego Bs0 na dwa miony, zarejestrowany w 2016 roku w detektorze LHCb w CERN pod Genewą. Na powiększeniu u dołu widać, że punkt rozpadu znajdował się 17 mm od miejsca zderzenia dwóch protonów. (Źródło: IFJ PAN, CERN, The LHCb Collaboration)
Zdjęcia mikroskopowe powierzchni pokrytej wyraźnie rozseparowanymi nanowyspami dwukrzemku europu (po lewej) oraz nanowyspami stykającymi się ze sobą (po prawej). (Źródło: IFJ PAN)
Struktura stykających się nanowysp dwukrzemku europu na podłożu z krzemu.
(Źródło: IFJ PAN)
W rozpadach barionów pięknych Lambda b wykryto pierwsze różnice między powszechną, barionową materią a jej antymaterialnymi odpowiednikami. Na zdjęciu zespół eksperymentu LHCb przy detektorze. (Źródło: CERN, The LHCb Collaboration)
Jak surfer z falą, tak proton może się sprzęgać z wibracjami jądra atomowego. Na zdjęciu w roli protonu pęcherzyk powietrza graficznie wyciągnięty spod powierzchni wody.
(Źródło: IFJ PAN, jch)
Interpunkcja pełni w języku równie ważną rolę co słowa, ujawniają analizy multifraktalne przeprowadzone w Instytucie Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. (Źródło: IFJ PAN)
Prawdopodobieństwo wystąpienia wyrazu (oś pionowa) w zależności od jego rzędu (oś pozioma) w różnojęzycznych dziełach literatury światowej. Zagadkowe odchylenie od prostej, widoczne na jaśniejszych wykresach dla małych rzędów, znika po uwzględnieniu interpunkcji (wykresy ciemniejsze). (Źródło: IFJ PAN)
Jądra atomowe pierwiastków nie zawsze są kuliste, jak na górnym rysunku. Przy większej liczbie protonów i neutronów jądro może być w różnym stopniu wydłużone lub skrócone wzdłuż jednej, dwóch, a nawet trzech osi. Ten ostatni przypadek, pokazany w prawym dolnym rogu, jest nazywany superdeformacją trójosiową. (Źródło: IFJ PAN)
Jądra atomowe pierwiastków nie zawsze są kuliste, jak na górnym rysunku. Przy większej liczbie protonów i neutronów jądro może być w różnym stopniu wydłużone lub skrócone wzdłuż jednej, dwóch, a nawet trzech osi. Ten ostatni przypadek, pokazany w prawym dolnym rogu, jest nazywany superdeformacją trójosiową. (Źródło: IFJ PAN)
Produkcja mezonów i antymezonów D0 w wyniku oddziaływań gluonów g. Po lewej mechanizm powstawania pojedynczej pary, po prawej - narodziny dwóch par.
(Źródło: IFJ PAN)
Podczas ultraperyferycznych zderzeń jąder ołowiu w akceleratorze LHC może dojść do sprężystych zderzeń fotonów.
(Źródło: IFJ PAN)
Ciekłe kryształy typu SmE mają inną budowę niż dotychczas zakładano (Źródło: IFJ PAN)
Obserwatorium promieniowania gamma HAWC
Widok 2/3 całego nieba w promieniowaniu gamma bardzo wysokich energii zarejestrowany przez HAWC
Zbliżenie na jeden z obszarów emisji gamma w Drodze Mlecznej
Artystyczna wizja procesu emisji promieniowania gamma z wielkiego obłoku molekularnego otaczającego centrum Galaktyki bombardowanego przez wysokoenergetyczne protony pochodzące z okolic centralnej czarnej dziury.
Symulacja komputerowa rzadkiego rozpadu mezonu Bs na parę mionów J/psi oraz fi w detektorze LHCb w ośrodku CERN pod Genewą. (Źródło: CERN)
Multifraktalność dzieł literackich
(Źródło: IFJ PAN)
„Finneganów tren” poddany analizie multifraktalnej (Źródło: IFJ PAN)
Sekwencje długości zdań wyrażonych liczbą wyrazów w czterech dziełach literackich, reprezentatywnych dla różnego stopnia ich kaskadowego charakteru (Źródło: IFJ PAN)
Nowa odmiana tlenku żelaza (Źródło: IFJ PAN)
Budynek Centrum Cyklotronowego Bronowice (Źródło: IFJ PAN)
Rozrost obszarów skrystalizowanych oraz ich numeryczna analiza (Źródło: IFJ PAN)
Przykładowe wykresy analiz multifraktalnych (Źródło: IFJ PAN, NASA/GSFC/SDO)
Zaćmienie Słońca 23 października 2014
(Źródło: Tom Ruen)
Wykres analizy multifraktalnej zmienności liczby plam słonecznych (Źródło: IFJ PAN, NASA/GSFC/SDO)
Schemat budowy detektora ATLAS. Ludzkie sylwetki dają wyobrażenie o rozmiarach urządzenia (CERN)
Wnętrze detektora ATLAS przy akceleratorze LHC w ośrodku CERN pod Genewą (CERN)
Wąskie strumienie cząstek (dżety) zarejestrowane w detektorze ATLAS w pojedynczym zderzeniu jąder ołowiu (CERN)
Wielki Obłok Magellana z mapą emisji gamma (H.E.S.S.)
Fantom w eksperymencie MATROSHKA osłonięty obudową imitującą właściwości ochronne skafandra kosmicznego (DLR)
Fantom eksperymentu MATROSHKA na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (NASA)
Budowa wewnętrzna fantomu użytego w eksperymencie MATROSHKA (DLR)
Wizualizacja przyszlego European Spallation Source (ESS)
Spektrometr promieniowania gamma AGATA
Dwa modele jądra atomowego węgla 12C